ஒரு நாளைக்கு ஒன்றுதான் – 1
(tamil sex kathai - Oru Naalaikku Ondruthan 1)
This story is part of a series:
Koothi Nakki Edukkum tamil sex kathai – எனக்குக் கல்யாணம் ஆன புதிதில் என் மனைவியும் ஆசையாகத்தான் ஓத்துக் கொண்டிருந்தாள். கிட்டத்தட்ட ஒவ்வொரு நாளும் ஆஃபீஸிலிருந்து வந்தவுடன் கதவைச் சாத்தி விட்டு அவளைக் கட்டிக் கொள்வேன். அவளும் முழு ஒத்துழைப்புக் கொடுப்பாள். பாதி நாள் ஹாலிலேயே அவளை அணைத்தவாறே, என்னுடைய பேண்ட்டையும் ஷர்ட்டையும் கழட்டி விடுவேன். அவளுடைய புடவையைத் தூக்கி, அவளுடைய கூதிக்குள்ளே விரலை விட்டு ஆட்டுவேன். அவளுக்கும் கிளம்பிக் கொள்ளும். அப்படியே பெட் ரூமுக்குப் போய் வேலயை முடித்து விடுவேன். அவள் கஞ்சி வழியும் கூதியோடுதான் காப்பிப் போடுவாள். அப்படியே காப்பி டபராவில் கஞ்சியை வழித்துக் கொள்வேன். காப்பியோடு கலந்து குடித்தால் படு சூப்பராக இருக்கும்.
இப்படியே கொஞ்சம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக முலைக்குப் போய், பிறகு சூத்து, மூத்திர ஓட்டை, அக்குள் என்று எல்லா அங்கங்களையும் சுவைக்க ஆரம்பித்தேன். வாய் எப்போதுமே உண்டு. அவ்வப்போது, காது, மூக்கும் கூட உண்டு. அதாவது மூக்குக்குள் நாக்கை விட்டுத் துழாவுவேன். அப்படியே மூக்கைக் கடித்து வாய்க்குள் வைத்து உறிஞ்சுவேன். அவளும் எல்லாவற்றுக்கும் ஒத்துழைத்துக் கொண்டிருந்தாள். திடீரென்று எதையோ படித்து விட்டு சூத்துக்கும் மூக்குக்கும் மட்டும் தடை போட ஆரம்பித்தாள்.
“இதென்ன தினமும் எல்லாத்தையும் நக்கிக்கிட்டு?”
“என் பெண்டாட்டி சூத்து, நான் நக்கறேன். எவன் கேட்கிறது?”
“அதற்கில்லை. உங்களுக்கு உடம்புக்கு ஆகுமா?”
“ஏண்டி, இதை முதல் நாள் சூத்த நக்கியபோதேல்ல கேட்டிருக்கணும்?”
“அதுவும் சரிதான் அத்தான். இருந்தாலும் எப்ப்ப் பாரு, குண்டியக் காட்டுன்னு நின்னா கொஞ்சம் அசிங்கமாயிருக்கு. அன்னிக்கி அப்படித்தான் என் ஃப்ரெண்டு கல்யாண வீட்டிலே நான் ட்ரெஸ் மாத்தும் போது திடீரென பின்னாடி வந்து என் உள் பாவாடையைத் தூக்கி விட்டு, குண்டியை நக்கினீங்க. யாரோ கதவத் திறது உள்ளே வர, ஏதோ சொல்லி சமாளிச்சேன்னு வையுங்க. இருந்தாலும் ரொம்ப அசிங்கமாப் போச்சு.”
“சரி. இப்போ என்ன பண்ணணுங்கிறே?” இது நான்.
“இதைக் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக் குறைச்சுக்கணும்.” இது அவள்.
“ஓக்கே. எப்படிக் குறைக்கலாம் நீயே சொல்லு.”
“இனிமேல் வாரம் ஒரு முறை ஓக்கலாமா?”
“அய்யோ அதெல்லாம் முடியவே முடியாது.”
“கொறைச்சுத்தான் ஆகணும்.”
“சரி. இப்படி வேணா வெச்சுக்கலாம்.”
“ஏதாவது வில்லங்கமா சொல்லாம ஒழுங்கா எதையாவது சொல்லுங்க.”
“எனக்கு தினம் ஏதாவது ஒரு பார்ட் கொடுத்துடணும்.”
“அப்படீன்னா?”
“உன் உடம்பில் ஏதாவது ஒரு பார்ட் அன்னிக்கு ஃபுல்லா எனக்கு. நான் எனக்கு என்ன வேணுமோ அதையெல்லாம் அந்த ஒரு பார்ட்டை வச்சுப் பண்ணிக்குவேன்.”
“அதாவது கூதியோட டர்ன் வந்தாத்தான் ஓப்பீங்க?”
“அப்படியும் வச்சுக்கலாம். ஆனால் மத்த பார்ட்டோட டர்ன் வரும்போது நீயா ஓக்கக் கூப்பிட்டா நான் மாட்டேன்னு சொல்லாம ஓப்பேன்.”
“நான்தானே. அதெல்லாம் கேக்க மாட்டேன்.”
“சரி, ஒரு வேளை கேட்டால், நான் அதெல்லாம் முடியாதுன்னு சொல்லாம ஓப்பேன். நான் உனக்கு அட்வைஸ் பண்ண்ணும்னெல்லாம் எதிர் பார்க்காதே.”
“ஐயே, ரொம்பத்தான் வழியாதீங்க.”
“அதுக்கில்லை. ஒப்பந்தம்னு வந்துட்டா நான் ரொம்ப ஸ்ட்ரிக்ட்.”
“சரி, சரி, அடுத்தது என்னன்னு சொல்லுங்கோ.”
“பார்ட்டை எப்படி செலக்ட் பண்ணறதுன்னு நீயே சொல்லு.”
“உங்க கிட்டே விட்டா தினம் கூதி கேப்பீங்க. அதனாலே சீட்டுக் குலுக்கிப் போடுவோம். எல்லாத்தையும் சீட்டிலே எழுதி, தினம் ஒரு சீட்டு எடுப்போம். அன்றைக்குப் பூரா நீங்க அந்த பார்ட்டை மட்டும்தான் தொடலாம். வேறே எங்கும் கையை வைக்கக் கூடாது.”
“சரி. ஒப்புக்கறேன். அதே மாதிரி அன்னிக்கு முழுக்க நான் எப்போ கேட்டாலும் நீ அந்தப் பார்ட்டைக் காட்டணும். எத்தனை நேரம் வேணாலும் காட்டணும். அப்படி முடியலைன்னா நானே வேறே பார்ட்டை செலக்ட் பண்ணிக்குவேன்.”
“சரி.”
“அப்படியே இதையும் முடிவு பண்ணிக்குவோம். எந்த பார்ட்ங்கறதை முதல் நாள் ராத்திரியே முடிவு பண்ணிடுவோம். எனக்கும் அதை வச்சு என்ன பண்றதுன்னு யோசிச்சு வச்சுக்க வசதியா இருக்கும்.”
“இதுக்கும் சரி. என்ன நெனச்சுக்கிட்டிருக்கீங்களோ பார்ப்போம்.”
“இப்போ என்னென்ன பார்ட்களை வச்சுக்கறது?”
“அதையும் நீங்களே சொல்லிடுங்க.”
“சரி, காது, கண், மூக்கு, வாய், கழுத்து, அக்குள்….”
“ஐயய்யே, அக்குளையும் சேர்க்கிறீங்களா? சரி அப்புறம்…”
”முலைகள், தொப்புள், கூதி, மூத்திர ஓட்டை, மன்மதமேடை, குண்டி, முழங்கால், கால்கள், கைகள். போதுமா?”
“சரி, மூத்திர ஓட்டைக்கு மேலே இருப்பதை தனியாக சேர்க்கணுமா?”
“பின்னே. அது தனிதான். அப்படியே மூத்திரத்தையும் தனியா வச்சுக்கறேன்.”
“அது என்ன கணக்கு? மூச்சா ஓட்டையை நக்கறது போறாதா?”
“இல்லை. மூச்சா டர்ன் வர அன்னைக்கு நீ போற மூச்சா பூராவும் எனக்குத்தான்.”
“அய்யே, அதை வச்சு என்ன பண்ணுவீங்க?”
“நான் என்னவோ பண்ணிக்கறேன். அதை நீ அன்னிக்குப் பாரு.”
“சரி. இது என்னிலேருந்து ஆரம்பம்.”
“நாளைலேருந்தே ஆரம்பிச்சாப் போச்சு. இரு இப்போ சீட்டு எழுதறேன்.”
“கட்டாயம் எழுதணுமா? யார் கண்ணிலேயாவது பட்டுத் தொலைக்கப் போறது?”
“நான் ரகசியமா என் லாக்கர்லே வச்சுக்கறேன். பயப்படாதே.”
ஆக நான் எல்லாவற்றையும் தனித்தனி பேப்பரில் எழுதி தனித் தனியாக் சுருட்டினேன். எல்லாவற்றயும் ஒரு கப்பில் போட்டு நன்றாகக் குலுக்கினேன். அவளிடம் நீட்டினேன்.
“உன்னுடைய உடம்புதானே? நீயே ஒரு சீட்டு எடு.”
தயங்கிக் கொண்டேஎடுத்தாள்.
“அதை என்னிடம் கொடு” என வாங்கினேன். பிரித்தேன்.
“கூதி” என்று வந்தது.
அவளிடம் காட்டினேன்.
“சரி. பத்து வருஷமா இந்தக் கூதியைத்தானே ஓத்துண்டு இருக்கேள். அதுக்கு மேலே இப்போ என்ன பண்ணிடப் போறேள்?”
இருந்தாலும் அவல் முகத்தில் ஒரு த்ரில் கலந்த டென்ஷன் தெரிந்தது.
“பயப் படாதே. அப்படி ஒண்ணும் கடிச்சுத் தின்னுட மாட்டேன். உனக்கு வலி வரும்படி ஒண்ணும் பண்ண மாட்டேன். இப்போ தூங்கு.” என்றேன்.
மறு நாள் பொழுது விடிந்தது.
அவள் படுக்கையிலிருந்து எழுந்திருப்பதற்குள் அவள் மேலே கவிழ்ந்தேன். அப்படியே கீழே போய் அவள் நைட்டியைத் தூக்கி கூதிக்கு ஒரு முத்தம் கொடுத்தேன்.
“ம்..ம்ம்.. அதுக்குள்ளே ஆரம்பிச்சாச்சா?” என்றவாறே எழுந்து உட்கார்ந்து சோம்பல் முறித்தாள்.
“இதுதான் ஆரம்பம். இன்னும் இருக்கு.” என்றேன்.
“ஒப்பந்தம் ஞாபகம் இருக்கோன்னோ? இதைத் தவிர இன்னிக்கு வேறு ஒன்றும் கிடையாது.” என்றாள்.
“நன்னா நினைவிருக்கு.” என்றேன்.
குளித்து விட்டு வந்தேன்.
“என்ன டிஃபன்?”
“இட்லிதான் வேறென்ன?”
“அப்போ இன்னிக்கு நெய் இட்லிதான்?”
“சரி, மிளகாய்ப் பொடி போட்டு எண்ணைக்குப் பதில் நெய் விட்டுக்கறேளா?”
“ஆமாண்டி, ஆனா நெய் எண்ணை ஜாடியிலேருந்து விடாதே. உன்னோட ஜாடிலேருந்து விடு.”
அவளுக்கு உடனே அர்த்தம் புரிந்தது. அவள் முகம் சிவந்தது.
“சீ, இதென்ன கூத்து? என் ஜாடியிலே நெய் இப்போது ஸ்டாக் இல்லை.”
“அதனாலென்ன, பரவாயில்லை. நம்மாத்து ஜாடியிலேருந்து நெய்யை உன்னோட ஜாடியில் விட்டு, அப்புறம் அதிலிருந்து ஊத்து.”
“எனக்கு இதெல்லாம் ஒண்ணும் புரியலை. என்னவோ பண்ணிக்கோங்கோ.”
நான், இட்லியைத் தட்டில் எடுத்தேன். பிறகு மிளகாய்ப் பொடி தூவினேன். அவளைக் கூப்பிட்டுப் புடவையைத்தூக்கி விட்டு, ஒரு காலை சேரின் மேல் வைக்கச் சொன்னேன்.
இப்போது அவளுடைய கூதி நன்றாக விரிந்து காட்சியளித்தது.
ஓட்டை நன்றாகச் சிவந்து இருந்தது. நான் ஒரு ஸ்பூன் நெய்யை எடுத்து குதிக்குள் ஸ்பூனோடு சொருகினேன். அவள் சரக் கென கூதியைச் சுருக்கிக் கொண்டாள். ஸ்பூன் முழுவதும் நெய்யோடு உள்ளே போய் விட்டது. கொஞ்சம் வெளியே நீட்டிக் கொண்டிருந்தது.
நான் சிரித்தேன்.
“நான் சொல்லாமலே நன்றாகக் கற்றுக் கொள்கிறாயே.”
“சரி, சரி, இப்போ என்ன செய்யணும் சொல்லுங்கோ?”
“இப்போ செஞ்சதையே மறுபடி மறுபடி செய்யணும் அவ்வளவுதான்.”
நான் மெதுவாக ஸ்பூனை வெளியே எடுத்தேன். இப்போது அது கொஞ்சம் கூட நெய் ஒட்டாமல் வெளியே வந்தது. இன்னொரு ஸ்பூன் நெய்யை எடுத்து அதே போல் சொருகினேன். அதுவும் ஒரு நொடியில் கூதிக்குள் மாயமாய் மறைந்தது. இன்னும் இரண்டு ஸ்பூன் அதே போல் கூதிக்குள் சென்றதும் நிறுத்தினேன்.
அவள் கூதியை டைட்டாகப் பிடித்தபடி என்னைப் பார்த்தாள்.
“இப்போ என்னோட ஜாடி வழிய நெய் ரொம்பிடுத்து. எப்படி ஊத்தணும், அதையும் நீங்களே சொல்லிடுங்க.”
“அது ரொம்ப சிம்பிள். நான் இட்லித் தட்டை உன் கூதிக்குக் கீழே பிடித்துக் கொள்வேனாம். நீ அப்படியே சமர்த்தாக கொஞ்சம் கொஞ்சமாக முக்குவாயாம். உன் கூதியிலிருந்து சொட்டும் நெய்யை நான் அப்படியே மிளகாய்ப் பொடியில் பிடித்துக் கொள்வேனாம்.”
“சரி, ஆனால் இப்போதென்று எனக்கு அவசரமாக பாத்ரூம் வருகிறதே.”
Comments